κροσσωτός

-ή, -ό (AM κροσσωτός, -όν, θηλ. και, -ή)

αυτός που έχει κρόσσια, θυσανωτός

νεοελλ.

ανατ. φρ. «κροσωτό επιθήλιο» — επιθηλιακός ιστός τού οποίου τα κύτταρα φέρουν κροσσούς με την κίνηση τών οποίων επιτυγχάνεται η αποβολή ξένων σωματιδίων ή απεκκριμάτων από την κοιλότητα τού σώματος την οποία αυτά επενδύουν, αλλ. βλεφαριδωτό επιθήλιο

αρχ.

1. ζωγραφισμένος τοίχος

2. το αρσ. ως ουσ. ὁ κροσσωτός

χιτώνας με κρόσσια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κρόσσαι + -ωτός (πρβλ. θυσανωτός)

η λ. αρχικά σήμαινε τον διακοσμημένο τοίχο και στη συνέχεια η σημ. της επεκτάθηκε και στη διακόσμηση υφασμάτων].